Door John Solomon.
Toen Donald Trump zijn snelle opmars naar het presidentschap begon, riep het Witte Huis van Obama Oekraïense autoriteiten naar Washington om de lopende anticorruptie-inspanningen binnen de meest kritieke buur van Rusland te coördineren.
De bijeenkomst van januari 2016, bevestigd door meerdere deelnemers en gelijktijdige memo’s, bracht enkele van de beste aanklagers en onderzoekers van Oekraïne in contact met leden van de National Security Council (NSC), de FBI, het Ministerie van Buitenlandse Zaken en het Ministerie van Justitie (DOJ).
Het zou om training en coördinatie gaan. Maar de Oekraïense deelnemers zeiden dat het niet lang duurde – tijdens de bijeenkomsten en daarna – om te realiseren dat de Amerikanen twee politiek verhitte onderzoeken nastreefden: een die de familie van vicepresident Joe Biden raakte en een die een lobbyfirma linkte aan de toenmalige kandidaat Trump.
Amerikaanse functionarissen “bleven praten over hoe belangrijk het was dat al onze anticorruptie-inspanningen verenigd zijn”, zei Andrii Telizhenko, toen een politiek officier in de ambassade van Oekraïne in Washington die de vergadering moest organiseren.
Telizhenko, die niet meer werkt voor de Oekraïense ambassade, zei dat Amerikaanse functionarissen zich tijdens de bijeenkomsten hebben aangemeld – waarvan er één werd gehouden in het Old Executive Office Building – dat ze geïnteresseerd waren in het heropenen van een onderzoek naar betalingen aan Amerikaanse personen die verbonden waren aan de door Rusland gesteunde Oekraïense Party of Regions.
Dat onderzoek in 2014 werd geleid door de FBI en richtte zich sterk op GOP-lobbyist Paul Manafort, wiens bedrijf lang aan Trump was verbonden via zijn partner en Trump-vriend, Roger Stone.
Agenten interviewden Manafort in 2014 over de vraag of hij niet-gedeclareerde betalingen ontving van de partij van de afgezette Oekraïense president Viktor Janoekovitsj, een bondgenoot van Vladimir Poetin, en of hij zich bezighield met ongepast buitenlands lobbywerk.
De FBI sloot de zaak af zonder Manafort aan te klagen.
Telizhenko zei dat hij zich niet kon herinneren of Manafort tijdens de bijeenkomst van januari 2016 werd genoemd. Maar hij en andere aanwezigen herinnerden zich dat DOJ-functionarissen aan onderzoekers van het Nationale Bureau voor Corruptiebestrijding van de Oekraïne (NABU) vroegen of ze konden helpen bij het vinden van nieuw bewijsmateriaal over de betalingen van de Party of Regions en haar betrokkenheid met Amerikanen. “Het was zeker het geval dat dát leidde tot de beschuldigingen tegen Manafort en het lek naar de Amerikaanse media tijdens de verkiezingen van 2016,” zei hij.
Dat maakt de bijeenkomst in januari 2016 een van de vroegste gedocumenteerde pogingen om het nu ontkrachte Trump-Rusland-samenspanningverhaal te creëren en een van de eersten om de Obama-interventie hierin te betrekken.
Woordvoerders van de NSC, DOJ en FBI weigerden commentaar te geven. Een vertegenwoordiger voor de voormalige Obama-veiligheidsadviseur Susan Rice heeft geen e-mails geretourneerd die verzochten om commentaar.
Nazar Kholodnytskyy, de hoofdaanklager van de corruptiebestrijding in Oekraïne, vertelde journalist John Solomon dat hij enkele, maar niet alle, vergaderingen van januari 2016 in Washington bijwoonde maar zich de eventuele specifieke gevallen die werden besproken niet kon herinneren.
Maar hij zei dat hij al snel aanwijzingen zag in Oekraïne over politieke bemoeienissen met de Amerikaanse verkiezingen. Kholodnytskyy zei dat het belangrijkste bewijs tegen Manafort – een grootboek met betalingen van de Party of Regions – bij de Oekraïense autoriteiten bekend was sinds 2014, maar plotseling werd vrijgegeven in mei 2016 door de VS-vriendelijke NABU, nadat Manafort tot campagnevoorzitter van Trump werd benoemd: “Iemand hield dit grootboek twee jaar lang geheim en toonde het opeens aan het publiek en de Amerikaanse media. Het was buitengewoon verdacht.”
Kholodnytskyy zei dat hij NABU-onderzoekers die met Amerikaanse autoriteiten werkten expliciet instrueerde om het grootboek niet met de media te delen. “Kijk, de zaak van Manafort is een van de gevallen die me veel pijn doen,” zei hij.
“Ik heb de rechercheurs bevolen om in deze zaak niets aan de media te geven. In plaats daarvan sloegen ze mijn opdracht in de wind en publiceerden ze een of twee pagina’s van dit grootboek over Paul Manafort.
“Voor mij was het de eerste aanwijzing dat er iets fout ging en dat er in dit geval sprake was van externe invloeden. En er zijn enkele andere dingen in deze zaak die niet bijdragen aan het onderzoek en een eerlijk proces zijn,” voegde hij eraan toe.
Kostiantyn Kulyk, plaatsvervangend hoofd van het internationale bureau van de openbare aanklager van Oekraïne, zei dat kort na de terugkeer van de Oekraïense autoriteiten van de bijeenkomst in Washington, er een duidelijke boodschap was over het helpen van de Amerikanen bij de zaak van de Party of Regions. “Ja, er was veel gepraat over het nodig hebben van hulp en ineens verscheen het grootboek gewoon in het openbaar”, herinnerde hij zich.
Kulyk zei dat de Oekraïense autoriteiten bewijs hadden dat andere westerse personen, zoals de voormalige Obama Witte Huis-raadsman Gregory Craig, ook geld ontvingen van de partij van Janoekovitsj. Maar de Amerikanen waren niet geïnteresseerd: “Ze hebben uitsluitend over Manafort gesproken. Dit was de enige die ze wilden. Niemand anders.”
Manafort voegde zich bij de Trump-campagne op 29 maart 2016 en werd vervolgens gepromoveerd tot campagnevoorzitter op 19 mei 2016.
NABU lekte het bestaan van de grootboeken op 29 mei 2016. Later die zomer liet het de Amerikaanse media weten dat de grootboeken betalingen aan Manafort lieten zien, een openbaring die hem dwong af te treden van de campagne in augustus 2016.
Een Oekraïense rechtbank concludeerde in december dat de NABU-publicatie van het grootboek een illegale poging was om de Amerikaanse verkiezingen te beïnvloeden. En een lid van het Oekraïense parlement heeft een opname vrijgegeven van een NABU-functionaris, die zei dat het agentschap het grootboek heeft vrijgegeven om de campagne van de Democratische kandidaat Hillary Clinton te helpen.
In de andere zaak die op de bijeenkomst van januari 2016 werd aangekaart, zei hij, was Burisma Holdings betrokken, een Oekraïens energiebedrijf dat in Oekraïne wordt onderzocht wegens ongepaste buitenlandse geldtransacties. Burisma zou destijds de zoon van vicepresident Joe Biden, Hunter Biden, als bestuurslid en consultant hebben betaald. Meer dan $ 3 miljoen, blijkt uit bankgegevens, stroomde van Oekraïne naar een Amerikaans bedrijf dat in 2014-2015 aan Hunter Biden was verbonden.
Telizhenko zei dat Amerikaanse functionarissen de Oekraïners hebben verteld dat ze liever zien dat Kiev het Burisma-onderzoek laat vallen en de FBI toestemming geeft om het over te nemen. De Oekraïners waren het daar niet mee eens. Maar toen zette Joe Biden de Oekraïense president Petro Poroshenko onder druk om de hoofdaanklager van Oekraïne in maart 2016 te ontslaan. De Burisma-zaak werd overgedragen aan NABU en vervolgens afgesloten.
De Oekraïense Ambassade in Washington DC bevestigde donderdag dat de Obama-administratie de vergaderingen in januari 2016 hield, maar vertegenwoordigers van ambassades waren slechts bij enkele van de sessies aanwezig.
“Helaas was de Oekraïense Ambassade in Washington DC niet uitgenodigd om deel te nemen aan de vergaderingen van de DOJ en andere wetshandhavingsinstanties,” deelde de ambassade mede, en dat het geen documenten heeft waarin staat dat de Party of Regions en/of de Burisma-zaak in die vergaderingen besproken werden wanneer men wél aanwezig was.
Oekraïne is bezaaid met corruptie, Russische bemoeienis en intense politieke conflicten, dus je moet zorgvuldig alle Oekraïense informatie overwegen. Maar de bewering van Telizhenko dat het DOJ zijn Manafort-onderzoek heropend heeft naarmate de verkiezingen in 2016 opliepen, wordt ondersteund door de eigen documenten van het DOJ, waaronder mededelingen met betrekking tot adjunct-procureur-generaal Bruce Ohr, zijn vrouw Nellie en Britse ex-spion Christopher Steele.
Nellie Ohr en Steele werkten in 2016 voor het onderzoeksbureau Fusion GPS, dat werd ingehuurd door de Clinton-campagne en de Democratische Nationale Commissie (DNC) om ‘Russian dirt’ te vinden met betrekking tot Trump. Steele schreef het beroemde Steele-dossier voor Fusion GPS dat de FBI gebruikte voor een FISA-aanvraag om de Trump-campagne te bespioneren. Nellie Ohr gaf toe aan het Congres dat ze tijdens de verkiezingen via haar echtgenoot ‘Russian dirt’ van Fusion naar de DOJ had doorgestuurd.
E-mails van DOJ tonen aan dat Nellie Ohr op 30 mei 2016 rechtstreeks haar man en twee DOJ-officieren van justitie die gespecialiseerd zijn in internationale misdaden waarschuwde voor de ontdekking van de ‘grootboek’-documenten die hebben geleid tot de vervolging van Manafort.
“Reported Trove of documents on Ukrainian Party of Regions’ Black Cashbox,” schreef Nellie Ohr aan haar echtgenoot en federale aanklagers Lisa Holtyn en Joseph Wheatley, die een nieuwsartikel schreven over de publicatie van de documenten door NABU.
Bruce Ohr en Steele werkten aan hun eigen inspanningen om vuiligheid van Manafort te krijgen van een Russische oligarch, Oleg Deripaska, die een slechte zakelijke ervaring met hem had. Deripaska was bijna klaar om te praten met Amerikaanse overheidsfunctionarissen over het geld dat ‘Manafort heeft gestolen’, schreef Bruce Ohr in aantekeningen van zijn gesprekken met Steele. De inspanningen leidden uiteindelijk tot een bijeenkomst in september 2016 waarin de FBI Deripaska vroeg of hij kon helpen bewijzen dat Manafort de Trump-campagne hielp met Rusland samen te spannen. Deripaska lachte het idee weg als “belachelijk”.
Eerder meldde Politico dat de Oekraïense Ambassade in Washington de campagne van Clinton steunde via een contractant van DNC. De Oekraïense Ambassade erkent dat het verzoeken om hulp van een DNC-medewerker heeft gekregen om vuiligheid van Manafort te vinden, maar ontkent dat het enige ongepaste hulp heeft geboden.
Nu hebben we meer concreet bewijs dat de grotere Oekraïense regering ook door de Obama-regering onder druk werd gezet om het verhaal over de samenspanning in Rusland te helpen opbouwen. En die ui begint nog maar net afgepeld te worden. Maar wat al door de Oekraïners is bevestigd, lijkt veel meer op assertieve samenspanning met een buitenlandse macht dan alles wat in het Mueller-rapport is beschreven.
Bron: The Hill