Anne Marie van Blijenburgh: kindermoord door de Nederlandse Kroon

Over dit onderwerp is al vaak gesproken en is al heel vaak op internet geplaatst, in het Engels én in het Nederlands, op allerlei blogs, sites en social media. De Epsteinzaak en alle arrestaties die nu plaatsvinden in de Verenigde Staten zijn het bewijs van grenzenloos kindermisbruik. (Klik hier voor “Project Safe Childhood”.) Als dat alleen al niet schokkend genoeg is, kindermoord vindt ook plaats als gevolg van zieke (occulte) rituelen, al dan niet om te worden gebruikt voor afpersing en/of omkoping.

Laten we het nogmaals uitleggen: De dader wordt door de afperser (vaak onder invloed van alcohol en drugs) aangezet tot het misbruiken van een minderjarige en wordt gefilmd en/of gefotografeerd. Wanneer de afperser iets nodig heeft van de dader wordt het beeldmateriaal uit de la gehaald en wanneer de afperser zijn zin niet krijgt wordt de dader bedreigd met publicatie van het beeldmateriaal. Dit gebeurt in alle lagen van de samenleving maar waar valt de meeste macht te halen? Juist… media, multinationals en politici.

Dit onderwerp is niet voor mensen met een zwak gestel. Je zal er achter komen dat de wereld zeer duistere kanten heeft waar veel mensen niets van (willen) weten omdat ze:

1. gebrainwasht worden door MSM (“Pizzagate is een Conspiracy Theory!”)
2. hun kop in het zand steken, wegkijken voor dingen die pijn doen
3. “te druk” zijn met alledaagse dingen die zij “belangrijker” vinden

Als de samenleving hier de ogen voor blijft sluiten, zal het nooit worden opgelost. Wij, burgers, hebben de verplichting om onze medeburgers te beschermen tegen o.a. de roofdieren die op onze kinderen jagen. Letterlijk!

Hieronder volgt het artikel dat geplaatst is door Ella Ster op de website www.ellaster.nl op 17 november 2016.

De getuige Anne Marie van Blijenburgh

verklaarde in 2014 voor het ITCCS (International Tribunal into Crimes of Church and State) aanwezig te zijn geweest bij rituele kindermoorden gepleegd in Nederland en België. De slachtoffers werden geregeld door de broers van Korlaar die onderdeel zijn van een crimineel syndicaat. Beatrix was de opdrachtgever en financierde de boel. Haar zoon prins Johan Friso, premier Mark Rutte, Geert Wilders en andere personen van de politieke top waren volgens de getuige aanwezig bij deze martelpartijtjes. Ze verklaarde tevens over jachtpartijen waarbij in de bossen rond de koninklijke paleizen op kinderen werd gejaagd. Kinderen die uiteindelijk als wild werden neergeschoten.

Deze publieke getuigenis is onderdeel van een serie onthullingen waarvan details door het ITCCS (Internationaal Tribunaal inzake Misdaden door Kerk en Staat) naar buiten zijn gebracht. De misdaden die zij beschrijft zijn zowel grotesk als weerzinwekkend. Het werpt een ander licht op zaken zoals Robert M., Marc Dutroux en Demmink, die verweven blijken te zijn met een gigantisch netwerk van georganiseerde misdaad, mensenhandel, drugshandel, kinderporno en Satanische rituelen tot kindermoord aan toe.

Deze misdaden blijken niet alleen verweven te zijn met de maffia, maar ook met justitie, de politie en de politieke top inclusief het koningshuis. Wat er plaatsvindt is totale waanzin, maar helaas de gang van zaken achter de schermen van de politieke elite. Bovendien is het een wereldwijd fenomeen, zoals uit velen getuigenverklaringen blijkt. Politici en topambtenaren nemen deel aan weerzinwekkende praktijken en worden daar gefilmd of gefotografeerd. Deze beelden worden vervolgens ingezet om daarmee later politieke druk uit te oefenen of voor afpersing.

De getuige, die zelf als jurist werkzaam was binnen de Nederlandse justitie, begint haar getuigenis met: “Mijn naam is Anne Marie van Blijenburgh. Ik ben 24 jaar getrouwd geweest met Kees van Korlaar. Samen met zijn 3 broers vormt Kees van Korlaar een criminele organisatie genaamd het Octopus Syndicaat (E*: dit is in Nederland een andere term voor Ndrangheta, een misdaadnetwerk gelinkt aan de Italiaanse maffia). Ze zijn vanaf 1960 tot op de dag van vandaag nog steeds actief. In opdracht van koningin Beatrix hebben zij kinderen geronseld die ten aanzien van een publiek werden gemarteld, verkracht en vermoord. Deze kinderen werden geregeld via jeugddetentiecentra in Nederland.”

Kevin Annett, de woordvoerder van de ITCCS, vertelde in een recent inteview dat er zich inmiddels ook een getuige heeft gemeld die werkzaam was bij een jeugdgevangenis en het verhaal van Van Blijenburgh bevestigt. Volgens deze getuige gaf koningin Beatrix de opdracht om kinderen over te plaatsen of werkzaam te stellen binnen het koninklijk paleis, waarna ze telkens spoorloos verdwenen.

Volgens Van Blijenburgh waren de jeugddetentiecentra die benaderd werden aanvankelijk blij met dit verzoek vanuit het koninklijk hof, om kinderen te leveren die voor een bepaalde periode bij de koningin in dienst konden komen. Ze dachten aanvankelijk dat de koningin een erg sociale vrouw was door deze jongeren een nieuwe kans te geven. Ze verstrekten zonder enige twijfel de persoonlijke dossiers van bepaalde kinderen aan de criminelen.

Als de jeugddetentiecentra wilden controleren of deze informatie allemaal wel klopte, werd hen een naam en telefoon nummer gegeven van een hoge ambtenaar aan het hof van koningin Beatrix, die bevestigde dat er inderdaad kinderen gezocht werden om voor een bepaalde tijd op het paleis te komen werken. Uit een drietal dossiers die telkens overhandigd werden, selecteerden de betrokken criminelen een kind of tiener die geen (contact met) familie meer had. Ze vertelden de jeugdgevangenissen dat dit het type kind was waar ze naar op zoek waren.

In de veronderstelling dat het kind op sollicitatiegesprek bij het hof zou gaan, werden er nieuwe kleren gekocht zodat het kind er goed gekleed uitzag. In werkelijkheid werd het slachtoffer echter op de trein naar Zwolle gezet. Zo vertelt de getuige: “In Zwolle werd het kind door de criminelen van het station gehaald en naar een gebouw gebracht dat volledig leek op een echt hotel, maar niet operationeel was als hotel, hoewel er mensen in de lobby waren en net deden of het een hotel was.”

Van Blijenburgh vervolgt: “Het kind kreeg wat te drinken en met dat drankje werd het gedrogeerd. Naast het hotel was een gebouw waar de voorstelling zou plaatsvinden. In dat gebouw gingen de mensen zitten en op een zeker moment werd het kind door de criminelen naar binnen gebracht. Het werd gemarteld, verkracht en op brute wijze vermoord voor de ogen van de toeschouwers.”

Volgens Blijenburgh speelde prins Johan Friso (de tweede zoon van koningin Beatrix) een prominente rol. Er is haar verteld dat Johan Friso behoorlijk geestelijk gestoord was en een ongezonde interesse in jonge kinderen had. Hij was dermate gestoord dat hij elke dag een psychiater aan zijn zij had. De naam van deze psychiater is Guus Pareau Dumont.

Volgens de getuige organiseerden de Korlaar-broers de moordpartijen op aanvraag van Koningin Beatrix die het geheel bovendien financierde. De criminelen vroegen Johan Friso of hij zijn familieleden en vrienden ook mee wilde nemen, dus de ruimte zat vol met hooggeplaatste Nederlanders: ministers, hoge ambtenaren en allerlei mensen die de criminelen op de foto konden zetten, om ze daar later mee te chanteren om zo crimineel voordeel te verkrijgen.

De namen die Van Blijenburgh noemt naast prins Friso zijn: zijn psychiater Guus Pareau Dumont; Friso’s vrouw Mabel Wisse Smit, in gezelschap van een oudere man, waarschijnlijk George Soros; Donner en Ernst Hirsch Ballin, beide voormalig minister van Justitie; Mr. Van den Emster, hij was jarenlang voorzitter voor de Raad voor de Rechtspraak in Nederland; Dick Berlijn, Oud-commandant van het leger; Gerlof Leistra, journalist van het weekblad Elsevier; Carla Eradus, de vrouw van de psychiater van Johan Friso, tevens rechter en de Presidente van de rechtbank in Amsterdam; Mark Rutte, de huidige minister-president; en Geert Wilders, parlementslid en politiek leider van de PVV.

De getuige vervolgt: “Er waren steeds ongeveer vijftig mensen als ik daar naar toe werd gebracht. Ik ben er drie keer mee naar toe genomen. Ik heb elke keer dat ik er was, gezien dat er een kind werd gedood. Ik heb gezien dat er twee jongens en een meisje zijn gedood. Ik veronderstel dat dit Nederlandse kinderen waren. Ik veronderstel dat zij uit detentiecentra kwamen en werden geworven op de manier zoals ik dit zojuist heb beschreven.”

In het recente interview met Kevin Annett vertelde hij dat Zwolle een belangrijk knooppunt is in de kinderhandel en er banden zijn met Madeira. Vanuit dit Portugese eiland worden er blijkbaar ook kinderen naar Zwolle gebracht. Deze kinderen zijn afkomstig uit arme (Europese) landen rond de Middellandse Zee, zoals: Portugal, Zuid-Italië, Griekenland, Roemenië of Noord-Afrika.

Van Blijenburgh zegt al ruim tien jaar geleden de krant de Telegraaf benaderd te hebben om dit verhaal naar buiten te brengen. De betrokken journalist sprak met alle jeugdgevangenissen en bevestigde dat er inderdaad kinderen geselecteerd werden, waarvan verondersteld werd dat zij aan het hof van Beatrix zouden gaan werken. Blijkbaar waren medewerkers van deze jeugddetentiecentra echter na verloop van tijd achterdochtig geworden, omdat men nooit meer iets vernam van deze kinderen. Er werd tegen deze journalist zelfs verteld dat Beatrix ze blijkbaar opat, omdat deze kinderen — telkens nadat ze op de trein naar Zwolle waren gezet — met hun dossiers spoorloos verdwenen.

In werkelijkheid werden ze vermoord in een speciaal daarvoor ingericht theater waarin de politieke top had plaatsgenomen. De getuige zegt te weten waar de lichamen werden gedumpt. “Nadat ze vermoord waren werden ze eerst in een koelcontainer gegooid die achter het gebouw stond. Na een aantal ‘voorstellingen’ werd deze container naar België gebracht waar men een stuk land had, waar de lijken in een massagraf werden begraven. In het interview van 15 oktober 2016 zegt Kevin Annett later met de getuige op de locatie van een van deze massagraven geweest te zijn.

Van Blijenburgh wil niks liever dan dat de betrokken criminelen levenslang worden opgesloten. Ze heeft naar eigen zeggen de misdaden al vanaf 2004 bij de autoriteiten gemeld, maar elke instantie weigerde de zaak te onderzoeken. “Ik heb met elke politieagent gesproken die ik maar kon vinden, elke ambtenaar van justitie, ik heb Interpol hierover ingelicht, ik ben zelfs naar de rechtbank gegaan om te kijken of ik een openbare aanklager kon vinden die de zaak zou kunnen onderzoeken. De rechtbank vertelde me dat het mijn probleem niet was. Het was het probleem van de samenleving en de rechtbank wilde geen opdracht aan de aanklager geven om dit te onderzoeken. Ik heb letterlijk alles gedaan om dit opgehelderd te krijgen. Ik heb het idee dat alles gesaboteerd werd, omdat koningin Beatrix en het Nederlandse hof erbij betrokken waren. En telkens als er iemand de zaak wilde onderzoeken, werden ze op de schouders getikt en werd hen gezegd: «Doe dit niet, want koningin Beatrix wil het niet hebben.»”

Van Blijenburgh geeft aan heel, heel boos te zijn. “Als je had gezien wat ik heb gezien, het zal altijd bij me blijven. Ik kan het niet van me af zetten, want het is een van de wreedste dingen die ik ooit gezien heb. Het is verschrikkelijk, het is echt verschrikkelijk. De idioten.” Ze vertelt dat ze door haar toenmalige man gedrogeerd werd en mee werd genomen naar deze voorstellingen. Op weg terug naar huis, een rit van 100 kilometer, kwam ze plotseling weer bij haar positieven en realiseerde zich dat ze net getuige was geweest van een moord op een kind. Ze barstte in tranen uit. Haar man zat achter het stuur en sloeg zijn arm om haar heen en zei: “Maak je niet druk, dat zijn kinderen van een achterstandsgezin, het zijn wezen, het is uitschot, het maakt niet uit dat ze vermoord zijn.” Van Blijenburgh vervolgt haar getuigenverklaring: “Het is vreselijk. Ik kan het niet beschrijven. Het is verschrikkelijk dat die mensen daar zaten, toekeken en niks deden.”

Volgens Van Blijenburgh is haar ex-man nog steeds betrokken bij dergelijke moorden. “Als je je realiseert hoeveel mensen sinds 2004 vermoord zijn,… het is 10 jaar geleden, ze vermoorden misschien 10 tot 20 mensen per jaar, als het niet meer is. Het is verschrikkelijk. Ik heb de politie verteld over vier plaatsen in Nederland die als massagraf gebruikt worden. Nooit, nooit heeft enige politieagent de moeite genomen om te gaan kijken.”

Ondanks dat Van Blijenburgh precies weet waar die plekken zijn, realiseert ze zich ook dat men alle tijd heeft gehad om de lichamen te laten verdwijnen, aangezien men weet dat ze naar de politie is gestapt. Het uitblijven van enig politieonderzoek staat in schril contrast met andere moordzaken. “Als je normaal gesproken in Nederland een lichaam met bloedsporen in huis vindt, gaat de politie de zaak met 20 tot 30 mensen onderzoeken. Maar wanneer je tegen de politie zegt: «Ik weet vier plekken in Nederland die als massagraf gebruikt worden, met in elk graf 20 tot 50, misschien wel 100 lichamen die daar begraven zijn,» is er niemand die het onderzoekt, niemand die naar die plekken toe gaat.”

Getuigenverklaring van Anne Marie van Blijenburgh, opgenomen op 5 juni 2014.

Natuurlijk zijn er mensen die beweren dat Van Blijenburgh een eenzame gek is, die maar wat roept om wraak te nemen op haar ex-man en het establishment. Haar getuigenis staat echter niet op zichzelf, maar is in lijn met allerlei vergelijkbare verhalen die getuigen wereldwijd vertellen over Satanische offerrituelen waarbij de elite betrokken is. Bovendien is Van Blijenburgh’s verklaring officieel bekend gemaakt door het ITCCS en tevens wijd verspreid via het internet. De aanklachten zijn niet weerlegd of tegengesproken door degene die beschuldigd worden. Als dergelijke publiekelijke beschuldigingen niet worden weerlegd heeft dat ook juridische implicaties, omdat men daarmee impliciet schuld bekent.

Door Ella Ster, eerder gepubliceerd op www.ellaster.nl.

———————————- Einde artikel ———————————-

Meer links:

De opkomst van Kevin Annett en het ITCCS en het plan om hem neer te halen

Ella Ster in gesprek met Kevin Annett | 15 oktober 2016

Stichting Alternatief Beraad: Ritueel Misbruik (PDF)

www.itnj.org

Meer videos: